۲ مطلب در مرداد ۱۳۹۳ ثبت شده است


۱۱. مکان نمازگزار

آنچه در زیر می‌آید، دروس "سی‌ام و سی‌و‌یکم" از جلد اول «رساله‌ی آموزشی» احکام و مسائل شرعی است که مطابق با فتاوای حضرت آیت‌الله‌العظمی خامنه‌ای مدظله‌العالی تهیه، تنظیم و منتشر شده است.

شرایط مکان نمازگزار:
۱. مباح باشد. (یعنی غصبی نباشد).
۲. بی حرکت باشد.
۳. از جاهایی نباشد که توقف در آن حرام است.
۴. جلوتر از قبر پیغمبر(ص) و امام(ع) نایستد.
۵. محل سجده‌ی نمازگزار پاک باشد.
۶. موجب نجاست لباس و بدن نمازگزار نشود.
۷. میان‌زن‌و مرد در حال نماز بنا بر احتیاط واجب حداقل یک وجب فاصله باشد.
۸. مسطح باشد.

*۱. مباح باشد
الف) مکان نماز باید غصبی نباشد. نماز در جای غصبی هر چند که بر روی فرش و تخت غیر غصبی باشد، باطل است.
ب) اگر در جایی که نمی‌داند یا فراموش کرده غصبی است نماز بخواند، نماز او صحیح است. همچنین اگر نداند تصرف در جای غصبی حرام است.
ج) کسی که با دیگری در ملکی شریک است در صورتی که سهم هر یک از دیگری جدا نباشد، نمی‌تواند بدون رضایت شریکش در آن ملک نماز بخواند.
توجه:
http://farsi.khamenei.ir/themes/fa_def/images/ver2/breadcrump.gif زمینی که قبلاً وقف بوده و دولت آن را تصرف نموده و در آن مدرسه ساخته است، اگر احتمال قابل توجهی داده شود که تصرف مذکور مجوّز شرعی داشته است، نماز خواندن در آن مکان اشکال ندارد. همچنین زمین بعضی از مدارس که از صاحبان آن بدون رضایت آنها گرفته شده است، اگر احتمال قابل توجهی داده شود که مسؤول ذیربط به استناد و مجوّز قانونی و شرعی اقدام به احداث مدارس در آن اراضی نمود نماز خواندن در آن اشکال ندارد.
http://farsi.khamenei.ir/themes/fa_def/images/ver2/breadcrump.gif شخصی که در یک خانه‌ی دولتی زندگی می‌کند که مدت سکونت وی در آن به پایان رسیده و حکم تخلیه نیز به او ابلاغ شده است، اگر از طرف مسؤولین ذیربط، مجاز به استفاده از آن خانه بعد از مهلت مقرر نباشد، ‌تصرفات او (و از جمله نماز خواندن) در آن حکم غصب را دارد.
http://farsi.khamenei.ir/themes/fa_def/images/ver2/breadcrump.gif نماز خواندن و تصرفات دیگر در اداره‌یی که در گذشته قبرستان بوده اشکال ندارد، مگر این که از طریق شرعی ثابت شود زمینی که ساختمان مذکور در آن ایجاد شده، وقف برای دفن اموات بوده و به طریق غیر شرعی تصرف گردیده و در آن ساختمان سازی شده است.
۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۷ مرداد ۹۳ ، ۱۵:۳۲
ندا حقانی


نماز و جنگ نرم
آموزه های قرآنی نیز به جنگ نرم در حوزه دشمن شناسی و مقابله با دشمن توجه داشته است. به این معنا که اگر دشمن برخی از ساز و کارهای جنگ روانی را درجنگ نرم به کار می‌گیرد، جامعه اسلامی نیز در دفاع و مقابله با دشمن می‌بایست از همهٔ امکانات بهره گیرد و در جنگ نرم، به حکم مقابله به مثل «فمن اعتدی علیکم فاعتدوا علیه بمثل ما اعتدی علیکم و اتقوالله و اعلموا ان الله مع المتقین» عمل نماید. (بقره- آیهٔ 194)

البته دراین آیه وآیات دیگر براین مهم توجه و تاکید شده است که مومنان به حکم تقوای الهی از هر گونه رفتارهای ضد اخلاقی و عقلانی که هنجارها و ارزش‌های سیاسی بشریت را تضعیف می‌کند یا از میان بر می‌دارد باید پرهیز کنند؛ بنابراین خطوط قرمزها و محدودیت‌هایی را برای این مقابله به مثل در همهٔ حوزه هاازجمله جنگ نرم معین کرده است که مومنان نمی‌توانند از آن مرزها گذر کنند وهمانند دشمنان خدا ودین، عمل نمایند. یکی از روش های جنگ نرم، بازی باارزش های جامعه با ایمان و ارتداد نسبت به آن است. برخی از دشمنان، کافران ومنافقان، با بهره گیری از این شیوه می‌کوشند تا تردید و دودلی را در جامعه بیفکنند. از این رو گاه با ابزار ایمان و همدلی و همراهی ظاهری با مسئولان ومردم و سپس اظهار کفر و بی‌ایمانی نسبت به آن می‌کوشند تا مردم را دچارتردید نسبت به آموزه‌ها، ارزش‌ها و باورهای خود کنند.

بازی با ایمان از طریق ارتداد از مهم‌ترین روش هایی است که دشمنان برای تخریب روحیه مؤمنان از آن بهره می‌گیرند. در جهان امروز نیز این شیوه بارهااز سوی دشمنان مورد استفاده قرار گرفته است. دشمنان حتی کوشیدند تا برای تأثیر گذاری بیشتر، مدت زمانی را در ظاهر ایمانی به سر برند و سپس با نفوذ درلایه های اجتماعی و وجیه الملة شدن، توانستند با بازگشت و ارتداد خود ضربه های استواری به ایمان اشخاص سست ایمان وارد آورند.

نقش ایمان در تأمین امنیت اجتماعی

بدون شک امنیت اجتماعی، در تمامی جوامع بشری همواره از سوی کسانی تهدید شده و مختل گردیده است که شخصیت فردی آنها بنابه علل گوناگون از جمله جنگ نرم دستخوش تغییر گردیده و در نتیجه کرامت نفس خود را از دست داده‌اند. چنین افرادی دیگر عزت و کرامتی برای خود و جامعه قائل نبوده و از دست زدن به انواع و اقسام بزهکاری‌ها و جرم و جنایت اجتماعی ابایی نداشته و به همین دلیل جامعه نیز از شر آنها ابمن نخواهد بود. همچنین که در سخن حکیمانه ای که ازپیشوای دهم شیعیان امام هادی علیه السلام نقل شده، می‌خوانیم: «من هانت علیه نفسه فلا تأمن شره». (کسی که خود را خوار و خفیف می داندو در باطن، احساس پستی و حقارت می‌کند از شر او ایمن مباش. الحدیث. مرتضی فرید. روایت ترتیبی. ج 2 ص 373)

و اما نقطه مقابل این مسئله یعنی «ذلت نفس»، «کرامت نفس و احساس عزت نمودن» است که آدمی را از هر گونه گناه فردی و اجتماعی مصون می‌دارد.

همانگونه که امیر مؤمنان علی (ع) می‌فرماید: من کرمت علیه نفسه لم یهنها بالمعصیه.

آن کس که بزرگی و کرامت نفس خود را باور دارد هرگز با پلیدی گناه، پست ومدهوش نمی‌کند. (همان منبع ج 3 ص 316)
۱ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۰ مرداد ۹۳ ، ۱۲:۵۹
ندا حقانی